Bermuda

Op het moment dat ons vliegtuig opsteeg vanaf het vliegveld in Mexico City, bleek het nu toch echt realiteit te worden. We waren onderweg naar het prachtige eiland Bermuda. In onze cast hebben we een jongen van Bermuda. Zijn naam is Zachary en hij is een van de grootste grappenmakers die ik tegengekomen ben. Onze Promotion Representatives in Bermuda hebben hier de afgelopen weken gebruik van gemaakt om onze komst te promoten. “Zach for president”was het motto dat op alle posters stond die over het eiland verspreid waren. Voornamelijk ook als een soort grap natuurlijk. Bijna de hele cast was op zaterdag al via Canada naar Bermuda gevlogen, en vandaag, maandag 18 april, vlogen we met de laatste 15 mensen via Miami naar het eiland. Traveldays met vluchten vind ik altijd erg leuk. We hoeven geen twintig uur in een bus door te brengen en het geeft gewoon een soort kick om met z’n allen in een vliegtuig te stappen. ’s Avonds werden we door onze gastgezinnen opgehaald op het vliegveld. Helaas was er onvoorzichtig gedaan met mijn koffer tijdens de vlucht, en dus was het beschadigd en had een wiel verloren. Vanaf nu noem ik hem Meneer Driewieler. Buiten kreeg ik mijn rooster waarop ik las dat ik de komende twee weken hier in het paradijs geen roommates zou hebben. Ik ontmoette mijn hostmom met een rumcake in haar had, want dat was de hostfamilycode. Ik zou deze tijd doorbrengen met een lieve dame. Ik gok dat ze ergens achterin de zestig was en ze had haar hele leven met haar moeder samengewoond, totdat deze overleed ongeveer een jaar geleden. Nu woont ze met haar zeven katten. Vanuit het huis hebben we een prachtig uitzicht over de oceaan, en ook de andere vrolijke gekleurde huizen op de heuvel. Mijn ontmoeting met het interieur was erg interessant. De woonkamer en eetkamer waren totaal ingericht in kerst style, met overal rood, goud, glitters en altaren met foto’s van haar moeder. Ook de torren renden over de grond, maar dat had ergens ook wel weer een exotisch effect.

Het grootste gedeelte van de klas had er al een vrijwilligerswerk dag opzitten, maar voor ons als degenen die later ingevlogen waren was disdag de eerste echte dag. Vandaag hoefden we niet aan het werk maar kwam de burgermeester ons toespreken en liet ons een soort vragentocht over het eiland doen. Later op de dag bezochten we een historisch museum waar we een presentatie kregen over de geschiedenis van het eiland en op de een of andere manier was er ook een doflijnen bad waar deze dolfijnen wat kunstjes voor ons deden. De dag erna had ik veel geluk met de CA site (community action) waar ik voor ingeroosterd was. Een bus bracht mijn met een klein groepje naar het aquarium, waar we met een boot naar een ander eiland over werden gevaren. Wat heerlijk om eventjes op het water te zijn met de wind en de zon. Het eilandje waar we op aankwamen was prachtig en klein, en ons doel was om hier afval op te ruimen en te tuinieren. We zouden het eiland zon mooi mogelijk achterlaten. De hele dag waren we hard aan het werk in het heerlijke zonnetje, en tijdens de lunch konden we zelfs een snelle duik nemen in dat prachtige azuurblauwe water. Mijn tijd in Bermuda stond ook aardig in het teken van dans. Ik heb veel World Dance Classes gegeven, op verschillende plekken op het eiland en voor verschillende leeftijden. Zo deed ik dit een dag in een soort comunity house waar we mensen van 7 tot 70 jaar hadden die vrolijk met ons mee dansten. Een andere dag hier in Bermuda was een van mijn favorieten. We gaven een enorme World Dance Class op een buitenpodium voor zo’n tweehonderd middelbare scholieren. We leerden ze de dansen aan maar ook deden we improvisatie en leerden de kinderen ons wat dansen aan die zij altijd doen. Het was zo een bijzondere dag! Een andere dag was het mijn taak om een aantal van de choreografieën van onze show aan te leren aan wat andere castmates, die hier aan wilden werken om het later misschien een keer tijdens een show op te voeren. Iets anders wat we hier in Bermuda deden en wat ik altijd erg leuk vind om te doen, is een culture fair. We hebben booths van alle verschillende landen die wij in onze cast representeren en overal zijn verhalen te horen, spelletjes te doen en snacks om te proeven. Je bent in principe de hele dag mensen aan de andere kant van de wereld kennis aan het laten maken met jouw cultuur. Met education deden we een soort grote workshop met scholieren, een hottopic noemen we dit. Pesten was het onderwerp en we deden een hele interessante workshop waarbij we vooral de scholieren lieten praten. Een van de dagen was het de bedoeling dat ik met 4 anderen naar het stadhuis zou gaan, naar de viering van Queen Elizabeths verjaardag om onze show te promoten. Helemaal netjes en opgetut kwamen we ’s ochtends aan, want dat was de bedoeling, totdat we hoorden dat het hele evenement geannuleerd was. We besloten toen maar koffie te gaan drinken in een klein en oud koffie tentje, op onze hoge hakken en in jurk. Hilarisch. Later op de dag werden we alsnog naar het gemeentehuis gestuurd, maar dit keer in internationale kostuums om foto’s te maken met de burgermeester van Bermuda. Ook niet verkeerd.

Onze promotion representatives hadden een aantal leuke dingen voor ons georganiseerd tijdens de week, omdat dit toch wel een hele bijzondere plek was om te zijn. Zo hadden we een open mic night, open voor iedereen, waarbij iedereen letterlijk de microfoon kon grijpen en een optreden kon doen. Een andere dag was voor ons een super gave tocht op een zeiljacht geregeld. In twee groepen voeren we ongeveer twee uur op de brede rivieren. Wat een leven. Diezelfde middag waren er wat activiteiten gecanneleerd en besteedde ik mij vrije uurtje op een strand met wat vrienden, waar we nu eindelijk ècht konden zwemmen in het prachtige water. Alle hostfamillies kwamen ’s avonds naar een ander strand waar we een potluck dinner hadden. Iedereen had eten meegebracht en er was muziek en een groot kampvuur. Wat een prachtige avond.

Mijn hostmom werkt op kantoor voor de regering van Bermuda. Omdat ze dichtbij onze facility werkt wachtte ze s ‘avonds altijd op mij en gingen we samen naar huis. De bedoeling was de bus, maar bijna iedere avond besloot ze toch een taxi te bestellen. We kregen visite een avond. Zes familieleden zouden langskomen voor dinner en er had veel werk in de voorbereidingen gezeten. Op het moment dat de gasten binnenkwamen moest ik stiekem toch wel een heel klein beetje lachen. Alle zes kwamen ze aangewankeld met stokken en kunstgebitten. Een van hen was 97 jaar oud. Aan het volume was het niet te merken, want ze hielden niet op met praten. Ik heb een hele leuke avond gehad met de oudjes. Ookal was het soms lastig te verstaan door het ontzettend sterke accent die ze op Bermuda hebben. Maar ik gok toch dat mijn hostmom het sterkste accent heeft, want soms weet ik na drie keer vragen nog steeds niet waar ze het over heeft. Op de hostfamilyday gingen we ’s ochtends naar de kerk. Er waren niet zo veel mensen en het was best informeel, en dus vroeg de dominee of de gasten zich wilden voorstellen. Er was een gezin uit Boston en ik. Iedereen hier kent Up with People nu natuurlijk. De dominee hield een persoonlijk gebed voor mij, our guest from the Netherlands, en dat vond ik toch wel heel bijzonder om mee te maken hier in Bermuda. ’s Middags bezochten we het aquarium. Ik moet wel lachen als ik terugdenk aan mijn hostmom hier. Ze was een hele bijzondere vrouw. Iedere keer als we het huis naderde doken haar zeven katten op en begroette ze ze allemaal stuk voor stuk. En als we onderweg naar de bus waren en de eigenwijze kat Brownie wilde niet van de weg afgaan, riep ze standaard “gieët oeave, Braawny!”, wat dan betekende “get off, Browine". Ook at ze niet echt ontbijt of dinner, en was het voor mij iedere dag weer een zoektocht naar iets dat ongeveer mijn maag kon vullen. Ik heb wel veel lol met haar gehad.

Bermuda is onwerkelijk prachtig. De natuur is schitterend, de zee is ongelooflijk blauw, en zelfs het “roze zand” is best een beetje roze. Iedere ochtend vervoerde ik mezelf met de locale bus. Dat is al een belevenis op zich. Iedereen groet als er iemand de bus inloopt, en als je dit niet doet ben je onbeleefd. Alle jonge schooljongens zullen nooit gaan zitten in de bus. Ze laten de plaatsten open voor iedereen en bij elke halte stappen ze de bus uit om nieuwe mensen binnen te laten. Dat vond ik zo bijzonder om te zien. Mensen gaan op een hele vriendelijke en beleefde manier met elkaar om, en zo ook met ons. Altijd in voor gezelligheid en een praatje. Zelf kreeg ik twee hele bijzondere kansen hier. Tijdens de verjaardag van onze Nederlandse koning Willem, waren wij hier op het eiland. De Nederlandse ambassade had mij en de twee jongens met Nederlandse identiteit uitgenodigd om samen met hen koningsdag te vieren. Het was een feestje in de tuin van een prachtig en enorm groot huis, en alles was in Nederlandse stijl. De snacks, decoratie, kleding, we zongen zelfs ons volkslied tijden de toost. De andere gasten hier waren Nederlanders die in veel gevallen al meer dan dertig jaar in het buitenland woonden, maar zo toch een klein beetje met hun moedercultuur in verband bleven. Later in de week waren we uitgenodigd bij thuis bij een hele succesvolle Nederlandse dame die in Bermuda woont. Haar appartement had het allermooiste uitzicht. Wij kwamen daar om haar de CD van onze show The Journey te geven. Ze wilde ons heel graag het gebied laten zien waar zij woonde en dus stapten we in haar golfkarretje en reed ze ons rond. Het was werkelijk prachtig en de vrouw was heel hartelijk. Nooit gedacht dat ik ooit zo iets zou meemaken.

Een groot deel van onze tijd hier in Bermuda besteedden we aan de show. Per land voegen we een nieuwe medley toe aan onze show, en dit keer was dat dus de Bermudian medley. We leerden een aantal liedjes van Bermuda waar we onze cast movements en vocals voor oefenden. Door de week voerden we een Backing Track Show op, op de trappen van de cityhall, tijdens het Keep Bermuda beautiful festival. De laatste drie dagen van ons verblijf stonden totaal in het teken van de show. In drie dagen tijd voerden we twee schoolshows op en vier keer onze volledige twee uur lange show. Het was even extra gas erop voor deze dagen, en de ochtend na de laatste show vlogen we de oceaan over. Terug in Europa na maanden, om onze Europese tour te beginnen.