Time to hit the road!

De laatste week staging brak aan, en nu werd het tijd voor het serieuzere werk. Het is werkelijk ongelooflijk hoe lang een maand lijkt te zijn, en hoe kort het eigenlijk is. Deze hele week brachten we door in de Manual Highschool in Denver, en hier zou ook onze aller eerste show plaatsvinden. We konden dus al aan het begin van de week alles opstellen, en we hebben de luxe te kunnen repeteren op het podium waar we ook daadwerkelijk zullen optreden. Hier waren we dus hele dagen te vinden met de volledige cast, het productionteam en onze regisseur. De show was zo goed als af, maar er was nog een hele hoop dat geperfectioneerd moest worden. Aan het begin van de week klonk het voor ons als de cast nog vrij ongeloofwaardig dat we in een paar dagen de hele show in ons hoofd zouden hebben, en dat het nog goed zou gaan ook. Maar niets is onmogelijk natuurlijk, en oefening baart kunst!
De hele week deden we een hoop run trough's van de show, en besteedden we extra aandacht aan de muziek en choreografieën die dat nodig hadden. Perfectioneren, puntjes op de "I", en ervoor zorgen dat we een spetterende première neerzetten aankomende zaterdag! Wat ik ook geleerd heb deze week, repeteren kun je werkelijk overal doen. zo namen we met onze grote hoeveelheid mensen de cafetaria, het schoolplein, de straat en zelfs de toiletten in beslag. Alles voor de show.

Woensdagavond hadden we een leuke onderbreking van al het harde werk. We organiseerden onze aller eerste culturefair. In onze cast representeren we zo'n 20 verschillende landen, en al deze landen hadden een eigen stand, waar we onze landen en culturen deelden met andere castmembers, en de vele hostfamilies die speciaal hiervoor naar de school gekomen waren. Bij iedere stand waren er leuke dingen te doen. Zo kon je nationale snacks proeven, verschillende hilarische spelletjes doen, en vooral veel leren over de culturen van al onze vrienden om ons heen. Aangezien we maar met twee Nederlandse castmembers zijn, kregen we versterking van een van onze Belgische buurmannen. Met Hollandse muziek, funfacts, spijkerpoepen, koekhappen en hoedjes van papier, hadden we een hele leuke avond at the Dutch booth.

Nog maar twee dagen te gaan tot aan de show, en dus werd het nu wel echt tijd dat het een goed geheel zou worden. We repeteren in onze normale show costumes, die we in principe de hele tijd dragen, maar ook met specialty costumes die we dragen tijdens bepaalde dansen of solo's. Snel verkleden en op tijd zijn voor de volgende act moet ook geoefend worden!
Vrijdagochtend, 5 minuten nadat we met de bus aankwamen bij de Highschool, hielden we onze eerste schoolshow. Dit was een verkorte versie van onze volledige show, en speciaal georganiseerd voor de leerlingen van de Manuel Highschool. Voor ons was het een goede oefening zo vlak voor de première. Het maakt zo veel verschil wanneer je met een gevulde zaal optreedt, dan wanneer deze leeg is. Het geeft zoveel meer energie, vooral na de show zo'n 10 keer helemaal gespeeld te hebben in de afgelopen dagen. De hele dag repeteerden we weer om zo goed mogelijk voorbereid te zijn voor morgen, en 's avonds deden we onze full dress run trough. De hele show met alles erop en eraan.

Zaterdag was de grote dag aangebroken. We deden opnieuw een run trough, meer repetities en we werden meegenomen naar buiten voor een sessie waarin we wat tot rust gebracht werden voordat de avond aan zou breken, en zodat we wat frisse lucht konden snuiven.

Terwijl de zaal zich vulde met ons publiek, dat voor een groot deel bestond uit alumni en hostfamilies, werden wij als cast meegenomen naar de "greenroom". Hier veraste de staff ons met ballonnen, muziek, en een hoop andere activiteiten, om te vieren dat het nu eindelijk tijd was om te laten zien waar we zo hard aan gewerkt hebben de afgelopen maand. Showtime!!
Volgens het publiek was het een groot succes, en wij als de cast hadden voornamelijk heel veel plezier. Het geeft zoveel energie om een 2 uur durende show op te voeren met zoveel mensen op het podium. Na afloop had ik ook mijn eerste meeting met het productionteam en de choreograaf, sinds ik nu de dance intern ben. Het voelde raar om naar huis te gaan aan het einde van deze avond, met de wetenschap dat we nog maar één dag door te brengen hadden met onze lieve hostfamily.
Deze dag brachten we lekker relaxt door. Na een rustige ochtend bezochten we de begraafplaats, om de verjaardag van een familielid te vieren, die helaas niet meer op deze wereld is. Verder bezochten Walmart nog maar eens voor de verandering, om de laatste dingen in te slaan voordat we vertrokken. Onze hostmom maakte 's avonds heerlijke Mexicaanse boritos voor ons. De koffers werden ingepakt, gewogen en dichtgeritst. Ik ga het wel missen hier, nu ik me thuis ben gaan voelen in Colorado. Ik zal vooral nog vaak aan de Rocky Mountains, en de prachtige zondopkomst en -ondergangen hier denken, maar kan ook niet wachten om op tour te gaan. Het is tijd om "The Journey" nu echt te laten beginnen.
Next Destination: Des Moines, Iowa.