Watertown, South Dekota
Door: Tess
Blijf op de hoogte en volg Tess
16 Maart 2016 | Verenigde Staten, Watertown
De week in Ohio was korter dan normaal, want op zondag vertrokken we alweer uit het leuke Pepper Pike, en reisden we verder naar South Dekota. Omdat dit enorm ver weg is, zouden we twee dagen in de bus doorbrengen. Zondag reden we terug naar Iowa, waar we vandaan kwamen, en arriveerden daar later op de avond. We verbleven hier bij onze hostfamiles van vorige week. Ik was dus terug bij oma Penny en het was zo leuk om haar weer te zien! Helaas was het ook erg kort. Maandagochtend om 8 uur zetten we onze reis alweer voort richting Watertown, South Dekota. Rond een uur of 4 ’s middags kwamen we hier aan en het was een groot spektakel! Een aantal castmembers hezen zichzelf in international costumes, en de brandweerwagen van Watertown werd versierd met al onze vlaggen. Met sirene en zwaailicht reden we de hele stad door, de politiewagen voor ons uit. De rest van de cast bleef reed achter de brandweerwagen aan in de bus. Alle auto’s stopten voor ons en mensen op straats zwaaiden, alsof we celebreties waren. We eindigden in de dierentuin waar bij de ingang in grote letters “Welcome Up with People”stond, en aan de andere kant van het bord stond “Up with animals”. Hilarisch. We kregen hier een presentatie van de native americans. Hoe zijn hun indianen cultuur leefden en hoe dat er nu uitziet. Heel interessant om deze verhalen te horen, want in onze geschiedenis wordt er niet veel over verteld. Deze mensen droegen traditionele kleding en we deden een traditionele dans met z’n allen. Ze vertelden persoonlijke verhalen en feiten over de cultuur. Na dit spektakel was het tijd om onze nieuwe hostfamilies te ontmoeten. Altijd een leuk moment. De hostfamilycode was “basketball” dus ging ik met mijn roommate op het koppel af dat een basketbal en net in de lucht hield. In de tussentijd was het heel hard gaan sneeuwen buiten. Ik woonde met een super leuk echtpaar, Dar en Dave Fusch, en roommate Audrey uit Calefornia. We wonen in een heel gezellig huis en hebben een kat. Ik vind het zo leuk om bij andere mensen te wonen iedere week en hun indrukwekkende verhalen te horen. De weken zijn niet te vergelijken.
Deze week heb ik veel doorgebracht in basisscholen. Zo deed ik World Dance Classes met de super schattige kleine kids, en wat andere workshops in de klaslokalen. Het is zo leuk om deze kinderen te betrekken bij wat we doen en te zien hoe ze meedoen in onze workshops en hoe ze nadenken over wat we vertellen. Woensdag was ik onderdeel van een nieuw experiment van onze business manager. We noemen het Parade of Nations en dit was een soort workshops van 20 minuten waarin we verschillende dingen deden. Zo ontvingen we de kids met een soort vlaggen dans en een lied, daarna leerden ze een internationale dans, ze leerden te schrijven in chinees en wat woorden te spreken in Duits en Italiaans, en een van onze castmembers deed wat goochel tricks. Sommigen van ons droegen international costumes. Op deze manier krijgen de kinderen uit de community op een leuke manier iets mee van onze verschillende landen en culturen.
We waren ook druk met schoolshows deze week. We deden er maarliefst vier. We traden op in De Watertown Highschool, wat onze locatie was voor de hele week. De grote show vond plaats zondagavond. De hele week waren we druk bezig geweest met het verkopen van tickets en het resultaat was dat we vrijdag al uitverkocht waren! Om het nog beter te maken, we hadden 3300 tickets verkocht, en dit betekende dat we het grootste publiek hadden sinds 1993, voor een Up with People show! Super exciting, en ook wel spannend natuurlijk. De hele arena was gevuld en het was ongelooflijk hoeveel mensen hier waren om onze show te zien.
Watertown was een erg leuke plek om te zijn. Het is een klein plaatsje en omdat we zulke goede promotion representatives hadden die de Watertown voor ons hadden opgezet, wist iedere inwoner wie wij waren. Op straat werden we telkens aangesproken met: “O my god, are you from Up with People?”, en kinderen vroegen om handtekeningen. Moments of fame, haha. Met al onze workshops hebben we iedere school leerling ontmoet en ook waren we iedere dag op minstens één voorpagina van een krant te vinden.
Mijn hostparents hier waren super lief, en hebben ons ook aardig wat van de community laten zien. Zo gingen mijn roommate en ik mee naar het kerkkoor met mijn hostmom en zongen we gezellig alle liederen mee. We zijn ondertussen zo gewend aan vocalsessions. Ook namen ze me mee naar mijn eerste echte basketballgame. Het was blijkbaar een hele belangrijke wedstrijd voor het Watertown Highschool team. Volledige met cheerleader acts en al, en een heel fanatiek publiek. Tijdens het weekend kregen we er een roommate bij. Caroline uit België. Op hostfamilyday gingen we ’s ochtends naar het klooster net buiten het stadje, waar we een rondleiding kregen van een collega van mijn hostmom. Zij is een van de zusters in het klooster en vertelde ons over de geschiedenis en hoe zij daar tegenwoordig leven. Vier castmembers hadden zelfs het geluk om te verblijven in het klooster de hele week. We reden rond in het stadje, liepen door de straten en bezochten een chocolade winkeltje. ’s Middags gingen we naar de boerderij van een andere hostfamily die ons uitgenodigd hadden om te komen paardrijden. Het is lang geleden dat ik dit gedaan had, dus ik kon niet wachten! Het was zelfs western riding, wat nieuw was voor mij, maar super gaaf om te doen.
Zo gaat een week super snel voorbij en gebeurt er enorm veel. Voor de komende week zouden we in South Dekota blijven, maar reisden we dit keer naar de hoofdstad: Sioux Falls.
Deze week heb ik veel doorgebracht in basisscholen. Zo deed ik World Dance Classes met de super schattige kleine kids, en wat andere workshops in de klaslokalen. Het is zo leuk om deze kinderen te betrekken bij wat we doen en te zien hoe ze meedoen in onze workshops en hoe ze nadenken over wat we vertellen. Woensdag was ik onderdeel van een nieuw experiment van onze business manager. We noemen het Parade of Nations en dit was een soort workshops van 20 minuten waarin we verschillende dingen deden. Zo ontvingen we de kids met een soort vlaggen dans en een lied, daarna leerden ze een internationale dans, ze leerden te schrijven in chinees en wat woorden te spreken in Duits en Italiaans, en een van onze castmembers deed wat goochel tricks. Sommigen van ons droegen international costumes. Op deze manier krijgen de kinderen uit de community op een leuke manier iets mee van onze verschillende landen en culturen.
We waren ook druk met schoolshows deze week. We deden er maarliefst vier. We traden op in De Watertown Highschool, wat onze locatie was voor de hele week. De grote show vond plaats zondagavond. De hele week waren we druk bezig geweest met het verkopen van tickets en het resultaat was dat we vrijdag al uitverkocht waren! Om het nog beter te maken, we hadden 3300 tickets verkocht, en dit betekende dat we het grootste publiek hadden sinds 1993, voor een Up with People show! Super exciting, en ook wel spannend natuurlijk. De hele arena was gevuld en het was ongelooflijk hoeveel mensen hier waren om onze show te zien.
Watertown was een erg leuke plek om te zijn. Het is een klein plaatsje en omdat we zulke goede promotion representatives hadden die de Watertown voor ons hadden opgezet, wist iedere inwoner wie wij waren. Op straat werden we telkens aangesproken met: “O my god, are you from Up with People?”, en kinderen vroegen om handtekeningen. Moments of fame, haha. Met al onze workshops hebben we iedere school leerling ontmoet en ook waren we iedere dag op minstens één voorpagina van een krant te vinden.
Mijn hostparents hier waren super lief, en hebben ons ook aardig wat van de community laten zien. Zo gingen mijn roommate en ik mee naar het kerkkoor met mijn hostmom en zongen we gezellig alle liederen mee. We zijn ondertussen zo gewend aan vocalsessions. Ook namen ze me mee naar mijn eerste echte basketballgame. Het was blijkbaar een hele belangrijke wedstrijd voor het Watertown Highschool team. Volledige met cheerleader acts en al, en een heel fanatiek publiek. Tijdens het weekend kregen we er een roommate bij. Caroline uit België. Op hostfamilyday gingen we ’s ochtends naar het klooster net buiten het stadje, waar we een rondleiding kregen van een collega van mijn hostmom. Zij is een van de zusters in het klooster en vertelde ons over de geschiedenis en hoe zij daar tegenwoordig leven. Vier castmembers hadden zelfs het geluk om te verblijven in het klooster de hele week. We reden rond in het stadje, liepen door de straten en bezochten een chocolade winkeltje. ’s Middags gingen we naar de boerderij van een andere hostfamily die ons uitgenodigd hadden om te komen paardrijden. Het is lang geleden dat ik dit gedaan had, dus ik kon niet wachten! Het was zelfs western riding, wat nieuw was voor mij, maar super gaaf om te doen.
Zo gaat een week super snel voorbij en gebeurt er enorm veel. Voor de komende week zouden we in South Dekota blijven, maar reisden we dit keer naar de hoofdstad: Sioux Falls.
-
16 Maart 2016 - 12:16
Janny Commandeur:
Lieve Tess. Alweer zo'n mooi verhaal. Ik heb er weer van genoten en sta er versteld van wat jij allemaal meemaakt. Je was van plan om je Marker klederdracht mee te nemen. Is dat eigenlijk wel doorgegaan ?
Ben al weer benieuw naar de volgende aflevering. Knuffels van Buuf -
16 Maart 2016 - 14:20
Britt:
Tessjuns, wat maak je weer veel mee. En dan ook nog knol rijden tussen alle bedrijven door, wat wil je nog meer! Heel gaaf dat je ook zoveel van de Amerikaanse gewoontes mee krijgt en in allemaal plaatsjes komt waar wij waarschijnlijk nooit zullen komen. American football, basketball, cheerleaders, naar een Amerikaans kerkje, western paardrijden, en weet ik veel wat nog meer allemaal. Ik denk niet dat jij snel van plan bent om naar huis te komen ;p. Top dat je tussen alle bezigheden door toch nog ff tijd hebt gevonden om de mensen van het gewone leven hier op de hoogte te stellen. Ik ben jaloers op wat je allemaal ziet en doet en een beroemdheid was je voor ons allang al hoor. Ga maar weer snel door met genieten. xxxxx het keind -
16 Maart 2016 - 15:42
Isabel:
Lieve Tess.
U famous! Het is ook wel ongelofelijk wat jullie allemaal doen. Wat een geweldige message brengen jullie over naar de wereld!
Elke dag is weer een groot avontuur vol met geweldig leuke dingen als ik het zo lees. Wat is het leven dan toch saai hier...
Maar zo ontzettend leuk dat jij dit allemaal meemaakt!
Leuk om weer te lezen hoe alles gaat. Geniet!
Heel veel liefs!!! -
16 Maart 2016 - 20:08
Eline:
Hee Tess,
Wat een verhaal weer! Erg leuk hoor om te lezen! We hebben het idee dat je echt op je plek bent daar in het verre Amerika. En wat doe je een indrukken op! Overweldigend! Ga lekker door met genieten en blijf vooral van die geweldige mooie verhalen schrijven. Ik heb je verhaal net weer helemaal voorgelezen aan Kees. We genieten ervan. Tot horens maar weer en lieve groetjes uit Marken, Kees en Eline xxx -
19 Maart 2016 - 14:10
Tante Neeltje:
Hey lieve Tess, wat een prachtige verhalen weer zeg!! Ongelooflijk wat jij allemaal beleeft daar en ziet. Jouw enthousiasme is bijna in elke zin te lezen! Dit is helemaal wat bij jou past en wat een ervaring is voor de rest van je leven... Geniet van alle dingen die je doet en wij kijken uit naar je volgende verhaal! Groetjes en liefs van ons allemaal
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
