Houston, Texas
Door: Tess Zondervan
Blijf op de hoogte en volg Tess
01 Mei 2016 | Verenigde Staten, Houston
Voor het eerst in de tour hadden we onze show aan het begin van de week. Op dinsdag al! Deze morgen vertelde het journaal ons heel vervelend nieuws. De terroristische aanvallen in Brussel. Dit soort wereldnieuws komt zo veel harder aan als je mensen over de hele wereld kent. Het is vaak dichtbij voor een van hen. De sfeer ’s ochtend was vreemd in onze showvenue. We hebben 15 personen uit België, en ongeveer 10 van hen wonen in Brussel. Allemaal waren ze overstuur over hoe dit in hun stad kon gebeuren, en veel van hen hadden hun familie nog niet te pakken gekregen. Wat het zo vreemd maakte was dat we in een jongensschool waren, en dat er de regel was dat we elkaar niet mochten aanraken of knuffelen of wat dan ook. In de eerste instantie was de vraag of we de show met alleen de jongens uit de cast konden opvoeren, maar aangezien we maar 18 jongens in de cast hebben, was dat geen optie. De deal werd daarom op deze manier gesloten, maar dat maakt support erg lastig in deze vervelende situatie. Gelukkig was alle naaste familie ongedeerd. We hebben een prachtig gedicht in onze show en een lied genaamd “can we sing a song of peace”. Deze avond wijdden we dit aan Brussel toe. We gaven een kleine toelichting van de situatie en al onze Belgen stonden voor op het podium terwijl het gedicht werd opgedragen en het lied werd gezongen. De tranen rolden zowel in het publiek als op het podium. Wat een krachtig moment.
Woensdag kreeg ik een hele gave kans om een World Dance Class te geven in een rehab ziekenhuis. Deze patiënten hadden zware lichamelijke en mentale beperkingen, voornamelijk door ongelukken of zeldzame ziektes. Ze kunnen een paar weken in dit ziekenhuis verblijven, en leren opnieuw hun spieren te gebruiken en te bewegen. Stuk voor stuk zaten deze mensen in een rolstoel, en velen waren verlamd. Het was hierdoor natuurlijk een enorme uitdaging, maar ik kan vertellen dat dit de best World Dance Class was van al die lessen die ik gegeven heb. Het was zo bijzonder om te zien hoe enorm deze mensen ervan genoten, en hoe hard ze werkten om onze dansen, allemaal met hun eigen kunnen, zo goed mogelijk uit te voeren. Ik realiseerde me heel erg dat eigenlijk alles mogelijk is, en dat je nooit moet zeggen dat je iets niet kunt. Zolang je er maar hard genoeg voor werkt, kun je veel meer dan je denkt. Diezelfde avond was ook wel heel bijzonder. Het stewardesje dat je op haar hakjes en met haar trolley tegenkomt in de straten van de Kerkbuurt, was vanavond in Houston te vinden! Het was leuk om haar te zien en bij te praten, en ook wel heel gek om elkaar aan de andere kant van de oceaan te ontmoeten. Ongeveer twee uur konden we samen doorbrengen, en dus gingen we uit eten, en wisselden we de inhoud van onze koffers om. De warme winterkleding had ik niet meer nodig, want de komende vijf weken zou ik in de zon doorbrengen. Wat heb ik toch een geluk met een moeder met zo’n baan.
Donderdag deed ik admissions in een super fancy all boys highschool. Met admissions promoten we de organisatie, proberen we nieuwe participants te krijgen, en doen we toelatingsinterviews. Helaas waren de jongens allemaal behoorlijk conservatief en konden we ze lastig van het idee van een tussenjaar overtuigen, en hadden we dus niet zo heel veel succes vandaag. ’s Middags voerden we een schoolshow op in weer een andere school. Dit doen we om leerlingen een kleine impressie te geven van wat we eigenlijk doen.
Vrijdag was ook een dag waar ik naar uitkeek, vooral na onze guest speaker op maandag. Vandaag bezochten we de NASA! Want je kunt Houston natuurlijk verlaten zonder bij de NASA geweest te zijn. We kregen ruim twee uur de tijd om hier rond te kijken, en het was nog niet genoeg voor mij. Als ik de kans had zou ik ieder informatieblokje helemaal bestuderen, en ook alles wat er te zien was, maar uiteraard moest ik wat selectief zijn. Het is ontzettend interessant om over ruimtevaart te leren. Het leek bijna een soort voorbereiding op de komende weken in Mexico, want op vrijdag gingen we naar een heel mooi en goed Mexicaans restaurant, met onze hostdads, hun zoon en zijn vriendin. Voor het eerst in mijn leven at ik krab enchiladas.
Omdat het paasweekend was, hadden we twee dagen vrij dit keer. Het weer was prachtig hier, dus gingen we op zaterdag gezellig naar het park, waar we wandelden en renden. Het was een mooi, groot park in het midden van de stad, waar alle locals te vinden waren en verschillende activiteiten deden. Een hele aangename plek om te zijn. ’s Middags lunchten we buiten de deur en liet Yuka haar haren knippen bij de kapper. Mijn hostdads hier houden nogal van gezelschap en vieringen, en dat was dan ook een groot onderdeel van dit weekend. Zo gingen we zaterdagavond naar het huis van vrienden van onze vaders, en aten we daar met een leuk groepje familie. Het dakterras met een prachtig uitzicht over de verlichte stad, was mijn favoriet. Zondag na de kerkdienst hielden we een brunch voor Pasen bij ons thuis, waar ook een heleboel familie en vrienden aanwezig waren. Dit zijn altijd leuke momenten en goede gelegenheden om met locals te praten en gave verhalen te horen. Ik ontmoette vandaag zelfs iemand die of all places, ons kleine dorpje Marken heeft bezocht, zo’n 30 jaar geleden. Hoe bijzonder is het om deze persoon tegen te komen aan de andere kant van de oceaan tijdens een paasbrunch. Wat ik heel erg leuk vond aan deze week, was dat alles wat we deden en overal waar we naartoe gingen, een homoseksueel tintje had. Zowel de kapper, de wijn picknick in het park, de kerk en alle vrieden en feestjes. Dit zijn zulke leuke mensen en staan overal voor open. Ze hebben me super ervaringen gegeven. Zondagavond was het alweer tijd om de koffers in te pakken. Onze hostdads konden het toch echt niet aan om mij en Yuka Texas te laten verlaten zonder Texas Barbecue gegeten te hebben, en daarom namen ze ons zondagavond laat mee naar een locaal tentje met de beste Texas Barbecue uit de staat. Dit was de perfecte afsluiter van onze week in Houston, maar ook voor onze USA tour. Het was een raar idee en lastig te geloven, maar morgen zouden we in Mexico zijn. Ik kon niet wachten…
-
01 Mei 2016 - 23:31
Ali:
Hoi Tess,
Wat fijn om weer een verslag van je te krijgen.
We hebben het gemist, maar snappen dat je het erg druk hebt.
Wat maak jij erg veel mee, om jaloers op te worden.
Nog veel plezier en we verheugen ons op het volgende bericht.
-
02 Mei 2016 - 09:25
Dea Van Altena:
Dankjewel voor het mooie verhaal van Houston. Geweldig dat je zoveel mee maakt. NASA of all places. Indrukwekkend hoor. Veel plezier. -
02 Mei 2016 - 18:17
Eefje:
Hi Tess, wat een mooie en indrukwekkende week is dat voor jou geweest. En NASA.....heel bijzonder!
Lieve meid wat een indrukken, heerlijk van genieten. En echt fantastisch om je familie daar zo ver weg even te hebben kunnen zien. Keep up the good work. Xxx -
03 Mei 2016 - 18:56
Tiny:
Lieve Tess,
Kan je nog wel bevatten wat je allemaal meemaakt .Ongelooflijk wat een indrukken!! En wat leuk om je enthousiaste verhalen te lezen. Een gave om ons zo mee te laten genieten.
Heel veel succes en plezier nog.
Liefs Teun en Tiny -
05 Mei 2016 - 10:06
Kees En Eline:
Hoi Tess,
Beetje late reactie maar we zijn een paar daagjes weggeweest. Niet zo ver als jij hoor!( knipoog ) Wat een bijzonder verhaal weer. Vooral het stukje van Brussel en het rehab ziekenhuis raakten ons, voelden we. Ja, wat een emotie. Maar zo bijzonder om dat ook te delen en te voelen met elkaar. En natuurlijk even je moedertje omhelzen na zo'n lange tijd is fantastisch en fijn natuurlijk zo aan de andere kant van de wereld. Nu gaat je avontuur gewoon weer verder en is nog lang niet afgelopen! Geniet lieve Tess, groetjes van ons beiden.
-
08 Mei 2016 - 11:50
Tante Neeltje:
Hey lieve Tess, wat vliegt de tijd toch als ik jouw indrukkende verhaal weer lees.... Brussel lijkt alweer zo lang geleden, maar wat een emotionele week zal dat geweest zijn voor jullie daar!! Wat een belevenissen en indrukken doe jij daar toch op, echt SUPER! een onvergetelijke ervaring waar jij je leven lang op terug kunt kijken en jou vormt tot wie jij bent! Jij ziet en doet zo ontzettend veel in eigenlijk maar een korte periode, echt uniek. We kijken uit naar de volgende verslag. Lieve groetjes van ons allemaal. -
24 Mei 2016 - 19:14
Dea Zeeman:
Hoi Tess, het is al weer een tijd geleden dat ik je wat heb geschreven, maar nu moet het er van komen. Wat een belevenis om bij de NASA op bezoek te zijn, dat zullen velen van ons niet mee maken super hoor. Afgelopen vrijdag 20 mei zijn Stefan en Mirjam getrouwd, dus was het feest, en ik mocht samen met Tineke haar getuige zijn, ik vond het een hele eer. Zij zagen er prachtig uit en de kinderen ook, ze kwamen in een fiatje 500 naar het gemeentehuis in Monnickendam waar wij allemaal (85 gasten) hun stonden op te wachten. Na de trouwceremonie stonden 50 kinderen haar op te wachten van haar school en zongen het bruidspaar toe. We hebben heerlijk gegeten en s,avonds speelde er een band, was heel gezellig. Je hebt waarschijnlijk het nieuwtje binnen de familie al wel gehoord dat Esther en Johan eind juli een baby krijgen. Zij zijn er erg blij mee en wij natuurlijk ook. Heb heel wat zelf verteld over wat hier gebeurd, maar dat neemt niet weg dat wat jij beleefd heel bijzonder en spannend is, zoveel mensen ontmoeten en zoveel dingen zien en beleven. Afgelopen zondag was bessie bij ons op de koffie en vertelde dat Zij binnenkort als je in Brussel moet op treden, met je ouders en je andere bessie en bap en nog een paar mensen je komen opzoeken. En dan zal je trip er bijna opzitten denk ik, hier kun je met heel veel plezier op terug kijken, geniet de laatste tijd nog met volle teugen en veel plezier straks in Brussel met je familie. LIefs tante Dea en Ome Piet.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley